ظرفیت ائمه جماعت و میدان هایی که هنوز نگشوده ایم...
حداقل اینکه مستقلاً کار کنیم، همین بودجه کمی که به ما میدهند خودمان خرج کنیم، کتاب بخریم، بچهها را ببریم سینما. من معتقدم اگر بچه حزباللهیهای ما نروند به طرف سینما، سینما میآید به طرف بچهحزباللهیها. اگر امام جماعت بلند نشود بگوید بروید سینما فلان فیلم خوب را ببینید! سینما میآید سراغ امام جماعت، اصلاً یک چیز عجیب و غریبی به حساب میآید اگر شما بروید به امام جماعت بگویید که حاج آقا این فیلم حزباللهی آمده، شما مردم را تشویق بکنید بروند این فیلم را ببینند، العیاذ بالله...!
در مسجد، بیاییم ترویج کنیم که مردم بروند سینما!؟ همان بینشهای چهل سال قبل! اما «آقا» (رهبری) میگوید یک دوره فیلمهای چارلی چاپلین را بیاورند ببینم و بعد هم در سخنرانیشان راجع به سینما میگویند: بله در فیلم عصر جدید اینجوری بود در فیلم فلان آنجوری بود و... رهبری تمام رمانهای معروف جهان را خواندهاند، میخواهم بگویم یکی دیگر از شبهاتی که در میان ما وجود دارد این است که فکر میکنیم خیلی ولایتی هستیم! در این کتاب (کتاب و کتابخوانی از دیدگاه مقام معظم رهبری) شخصیتشان مشخص است. میگویند: ویکتور هوگو یک حکیم است، کتاب بینوایان اینجوری است و آنجوری است، کتاب لئوتولستوی نه کتاب الکسی تولستوی، اینجوری است، رومن رولان در سایر کتابهایش هم بد عمل نکرده ولی کتاب گاندیاش به نظر من توصیف صحنه فلانش خوب است و... اینها جملات «آقا» ست نه جملات فلان روشنفکر. نه به عنوان اظهار فضل بلکه به عنوان یک ضرورت، چون رهبری حق ندارد وقتش را الکی هدر بدهد. وقتش مال خودش نیست که بگوید من میلم کشیده، میخواهم کتاب بخوانم، بلکه به عنوان یک ضرورت میگوید که من باید اشراف داشته باشم روی فضای فرهنگی جهان! حالا بچه حزباللهیهای ما چطور عمل میکنند؟(وحید جلیلی سخنرانی آسیب شناسی نیروهای انقلاب)