سلام
به مناسبت عید سعید غدیرخم مرکز فرهنگی وارثین اقدام به معرفی 5کتاب کرده است این کتاب ها با دقت انتخاب شده و کتاب هایی وزین و قابل تحسینند.
در ذیل این کتب و معرفی مختصری از انها آمده است. ضمنا این کتب از پاتوق کتاب دوستان وارثین قابل تهیه اند.
1- کتاب فرهنگ غدیر نوشته ی حجت الاسلام جواد محدثی در654صفحه که توسط نشر معروف چاپ شده است.
این کتاب مجموعه ای نسبتا کامل پیرامون غدیر است که ارجاعات خوبی برای مطالعه دارد. این کتاب اثری ارزشمند برای مربیان ،مدرسان، اهل وعظ و اهل تحقیق و عموم افراد می باشد.
معرفی کتاب از مقدمه مولف کتاب:
غدیر بارزترین جلوه تشیع است و خط ولایت است. تشیع در بعد نظام سیاسی و حکومت به شایسته سالاری معتقد است و «امامت» نظامی الهی است که بر مبنای تعیین شایسته ترین افراد به جانشینی پیامبر(ص) و ادامه ی ولایت خدا و رسول و اجرای احکام قرآن مبتنی است.
آنچه در سال دهم هجری به فرمان خدا در غدیر خم روی داد و پیامبر اکرم(ص) در روز هجدهم ذی حجه ی آن سال در بازگشت از حجةالوداع امیرالمومنین علی بن ابی طالب(ع) را به امامت مسلمین و ولایت امت و جانشینی خویش نصب کرد در راستای اطاعت امر خدا بود.
گرچه اعلان وصایت و خلافت و ولایت حضرت علی(ع) از همان آغاز دعوت علنی در واقعه یوم الدار صورت گرفت و بارها و بارها این مسئله مهم و حیاتی و سرنوشت ساز از زبان پیامبر خدا اعلام شد و آیات قرآن در شان حضرت امیر(ع) و فضایل او و اهل بیت عصمت نازل گشت. اما غدیرخم روز اعلام رسمی و علنی این مساله بود که در حضور بیش از صدهزار مسلمان حاضر در آن صحنه ی به یادماندنی بود. از این رو غدیر برای پیروان مکتب اهل بیت که همان اسلام راستین است نقطه عطف است و نقش کلیدی در شکل گیری خط سیاسی تشیع دارد که ادامه ی اسلام ناب محمدی است.
شناخت تاریخ و مبانی و معتقدات و اصول تشیع و جایگاه عترت و معارف نورانی اهل بیت و محوریت امیرمومنان(ع) در تفکر شیعی و آشنایی با فضایل حضرت علی(ع) و خاندان پیامبر و ...از جمله شناخت های ضروری برای هر شیعه است.
هرکس دل به مهر و ولای صاحب ولایت سپرده و از چشمه ی دریا گونه ی غدیر سیراب شده است بر خود فرض می داند که در نشر و تبلیغ و تبیین فرهنگ اهل بیت و معارف شیعی بکوشد از این رهگذر در طول چهارده قرن که از حادثه غدیر می گذرد پیوسته این موضوع زنده و مطرح بوده و تالیفات گرانسنگ و ماندگاری بر محور ان حقیقت و باور پدید آمده است و عالمانی سختکوش و متعهد و ولایی درباره آن سنگ تمام گذاشته و عاشقانه رنج تتبع و تحقیق و تدوین و عرضه را به جان خریده و میراث مکتوب شیعه را غنا بخشیده اند. لیکن...هنوز کار ناکرده و بر زمین مانده بسیار است. تدوین این مجموعه نیز با ویژگی هایی که در آن می بینید از ان جمله است.
توضیحی در مورد کتاب:
فرهنگ غدیر نوعی دائره المعارف و فرهنگ نامه ی الفبایی است(همچون«فرهنگ عاشورا» که پیشتر تالیف و منتشر شده است) که دانستنی های ضروری لازم و مهم را در قلمرو تشیع و شیعه و آنچه به موضوع امامت، ولایت، غدیرخم، امیرالمونین، اهل بیت، مذهب جعفری و...مرتبط است به صورت فشرده، مستند و دور از حاشیه روی ارائه می دهد.
این کتاب می توانست به شکل مجموعه ای چند جلدی فراهم آید چرا که دامنه ی مباحث آن بسیار گسترده و مطالب موجود در منابع فراوان است اما برای کاربردی تر بودن آن سعی شده در هر مدخل و موضوعی لازم ترین اطلاعات را به خواننده بدهد و در کنار توضیحات به منابع مربوط به هر بحثی ارجاع دهد تا علاقه مندان مطالعه ی بیشتر به آنها مراجعه کنند.
محتوای کتاب تنها در بعد کلامی و اعتقادی و تاریخی تشیع و واقعه غدیر خلاصه نمی شود بلکه موضوعات، مفاهیم و اصطلاحات، جاها، وقایع، کتاب ها، آیات و احادیثف اشخاص و اعلام، رمزها و نمادها، اداب و سنت ها، گروه ها و فرقه ها و آنچه به نوعی مرتبط با موضوع غدیر است؛ از دیرباز تاعصر حاضر را شامل می گردد و این تنوع ابعاد، جنبه ی کاربردی کتاب را می افزاید.
در این کتاب برای بهره وری بیشتر از«نظام ارتباطی» استفاده شده است یعنی در پایان اغلب موضوعات به مدخل های دیگری که مرتبط یا متناسب یا مکمل آن بوده ارجاع داده شده تا ابعاد بیشتری از هر موضوع مورد توجه و مطالعه قرار گیرد.
همچنین «مدخل های ارجاعی» راهنمای مناسبی برای دستیابی به موضوعات مورد نظر است. تا اگر عنوان خاصی در نظر خواننده باشد که در این کتاب با واژه و تعبیر دیگری از آن بحث شده به آن مدخل دوم مراجعه شود.
نظام مبحث کتاب الفیایی است. از این رو فهرستی موضوعی و تفکیک شده در آخر کتاب آمده تا راه استفاده از مباحث را آسان تر سازد.
2- کتاب «جایگاه و معنی واسطه فیض» از استاد اصغر طاهرزاده که توسط انتشارات لب المیزان در346صفحه چاپ شده است.
این کتاب ارزشمند که نثری به شدت روان و خوش فهم دارد به خوبی و با توانایی جایگاه امام معصوم را تبیین می کند این کتاب برای فهم بهتر و ارتباط با امام زمان(عج) و فهم جایگاه ولایت فوق العاده است.
بزرگترین وظیفه منتظران
بزرگترین وظیفه منتظران امام زمان(عج) این است که از لحاظ معنوی و اخلاقی و عملی و پیوندهای دینی و اعتقادی و عاطفی با مومنین و همچنین برای پنجه در افکندن با زورگویان خود را آماده کنند.
(30/7/81 مصلای تهران برگرفته از کتاب آفتاب در سایه: مروری بر دیدگاه های رهبری درباره ی حضرت مهدی(عج) و فلسفه انتظار)
گوشه ای از متن کتاب:
قرآن خواندن و عبادت کردن در افقی از معرفت، که در آن امام زمانی که اکنون حیّ و حاضر و حامل حقیقت دین است؛ وجود ندارد؛ قرآن خواندن و عبادت کردن واقعی نیست. چون دل، دلی نبود که بتواند از طریق قرآن و نماز با خدا مرتبط شود. زیرا آن دل به اصل قرآن و اصل عبادت که انسان کامل است نظر ندارد. پس اولین چیزی که باید برای خودمان حل کنیم معرفت به امام زمان(عج) است.
مسلمانانی که مقام امیرالمومنین(ع) را نفهمیدند چقدر توانستند از آن حضرت استفاده کنند؟ چون امیرالمونین(ع) را به معنایی که دارای ولایت مطلقه و جان و نفس پیامبر(ص) و اولی الامر به معنای انسان معصوم می باشد؛ درنیافتند؛ با اندک حادثه ای دست از حضرت برداشتند و خود و جهان اسلام را به ورطه هلاکت کشاندند و در زمانی که حضرت ظاهر بودند از وجود مقدسشان استفاده نکردند. پس این که ما بفهمیم امام زمان(عج) هست ولی اعتقادمان صحیح و همه جانبه نباشد باز هم نمی توانیم استفاده بکنیم و چون حضرت ظهور کنند از او استفاده لازم را نمی کنیم و تا برای ایجاد شعور درک مقام آن حضرت زمینه سازی نشود؛ ظهور نمی کنند. او منتظر آمادگی ماست...
پوستر زیبای این کتاب برای دریافت
3- کتاب ارزشمند ولایت و حکومت کاری از موسسه جهادی که در 500صفحه از بیانات آیت الله خامنه ای گردآوری شده است.
کار گردآوری و تدوین این کتاب برعهده ی موسسه ی پرتلاش جهادی بوده است که کارهای ارزشمندی چون کتاب های بصیرت و استقامت ، دغدغه های فرهنگی و کتاب انسان250ساله ادر کارنامه دارند و همگی آثاری دقیق و نو در زمینه ی شناخت اندیشه مقام معظّم رهبری می باشند.
منابع و دامنه ی مطالب کتاب
این کتاب از بیانات ارزشمند مقام معظّم رهبری از سال پنجاهوسه و کلاسهای طرح کلی اندیشهی اسلامی تا امروز، دربارهی ولایت و حکومت جمعآوری و در قالب یک کتاب منتشر شده است.
فصول کتاب
. متن کتاب، شامل نُه فصل است که هر فصل چند قطعه دارد؛ مجموعاً چهلو هشت قطعه. در هر قطعه، فقط یک سخنرانی از بیانات معظمله آمده است. متن آن سخنرانی توسط فیشهایی از دیگر بیانات معظمله کامل شده است که این فیشها به فراخور متن در پاورقی آورده شده است. تعداد فیشها در حدود صدوپنجاه عدد است. فصول کتاب عبارتند از:
بعثت و نبوت، ولایت الهی، اولی الامر، طاغوت، حکومت الهی، حاکم اسلامی، جریان ولایت در دوران غیبت، مهدویت
ضمایم
کتاب دو ضمیمه دارد که مربوط به فرمان امیرالمؤمنین به جناب مالکاشتر میباشد. در ضمیمهی اول، بیانات مقام معظم رهبری دربارهی نامهی پنجاهوسوم نهجالبلاغه و در ضمیمهی دوم، متن عربی و ترجمهی فارسی آن نامه آورده شده است. ضمیمهی اول، بیشتر شامل بیاناتِ مربوط به جلسات ماه مبارک رمضان با هیئت دولت است که در قالب یک جلسه، به ترتیب متن نامه آورده شده است.
در انتهای کتاب فهارس موضوعی، پاورقی، آیات و روایات آورده شده است. آخرین بخش کتاب، نمای نموداریاست که با هدف نمایش سیرِ پیوستهی مطالبِ هر فصل، به صورت خلاصه و نشان دادن محورهای اصلی مباحث تهیه شده است.
شاید کامل تر از همه
اگر از کسی بپرسید فهرستی از کتاب هایی با موضوع ولایت فقیه و موضوع های وابسته را معرفی کند کتاب هایی چون کتاب ولایت فقیه امام خمینی، ولایت فقیه آیت ا...مصباح یزدی، ولایت فقاهت و عدالت آیت ا...جوادی آملی و...را معرفی می کند ولی هیچ کدام از این کتاب ها نظرات یک حاکم اسلامی را منعکس نکرده اند هرچند کتاب های مفیدی هستند ولی این کتاب جامع تر و دقیق تر به موضوع ولایت و حکومت می پردازد و می تواند منبعی شایسته برای عالمان و اندیشمندان باشد.
گوشه هایی از متن کتاب:
کارخانه انسان سازی...
چگونه پیغمبر انسان ها را می سازد: مدرسه درست می کند؟ مکتب فلسفی درست می کند؟ صومعه و جایگاه عبادت درست می کند؟نه! پیغمبر ترجیح می دهد که ده سال، بیست سال، دیرتر موفق بشود؛ اما آنجه می سازد یک انسان و دو انسان و بیست انسان نباشد کارخانه ی انسان سازی درست کند که به طور خودکار انسان کامل پیغمبر پسند تحویل بدهد. پس پیغمبر برای ساختن انسان ها و به قوام آوردن مایه ی انسان، از کارخانه ی انسان سازی استفاده می کند. کارخانه ی انسان سازی چیست؟ کارخانه انسان سازی جامعه و نظام اسلامی است
این خیلی عجیب است...!!!
در تاریخ یک نمونه هایی داریم فرد نمی تواند مسلمان باشد وجودش، امکاناتش، انرژهایش، همه ی قوه ها و نیروها و استعدادهایش تحت فرمان خدا باشد؛در حالی که در آن چنان -جامعه ای که قبلا ترسیم کردم-جامعه طاغوتی زندگی بکند؛ چنین چیزی ممکن نیست اگر در محیط طاغوتی و نظام طاغوتی یک نفر زندگی بکند یک کسری (مقداری)از مسلمانیش بالاخره در راه طاغوت است. یک بخشی از زندگیش بالاخره بنده طاغوت است صد در صد بنده خدا نمی تواند باشد.
این حدیث شریفی که در کافی با چندین عبارت نقل شده است در کتاب الحجه، باب من دان ا...عزوجل بغیر امام من ا...می فرماید از قول امام علیه السلام و امام از قول خدا که خدای متعال فرموده:لاعذبن......................عجب حدیثی است این. این حدیث می گوید: آن مردمی که تحت ولایت ولی ا...زندگی می کنند؛ اهل نجات هستند اگر چه در کارهای شخصی و خصوصی قصورها و تقصیرها و گناه هایی هم گاهی داشته باشند آن مردمی که تحت ولایت شیطان و طاغوت زندگی می کنند اهل بدبختی و عذابند اگرچه در کارهای شخصی در اعمال خصوصی اهل نیکوکاری و کارهای خوب هم باشند این خیلی عجیب است.
تغییر در استباط حکم فقهی
در دوران حاکمیت اسلام حتی در استباط حکم فقهی هم تفاوت هایی بوجود می آید حتی مساله طهارت و نجاست حتی مسائل شخصی.یک وقت به عنوان یک جزئی از مجموعه ی اداره کننده فرد و جامعه مطرح می شود این یک جور است یک وقت مجرد از مجموعه اسلام به عنوان یک حکمی که برای فرد مطرح است. در دوران حاکمیت اسلام دین عبارت است از مجموعه مسائل زندگی.
به شرطی که اسمش را نیاوریم
متکی هستیم بر ارزش هایی در باب حکومت که آن ارزش ها را اگر ما بیان بکنیم هر شنونده ای که با انصاف باشد آن را قبول خواهد کرد به شرط این که اسمش را نیاوریم؛ اسمش ولایت فقیه است. تا گفتیم ولایت فقیه یک پیش داوری هایی فورا به وجود می آید در ذهن مخاطب...اما اگر همین را شما بیان بکنید بگویید ما معتقد هستیم مثلا کسی باید در راس کار قرار بگیرد که مرتکب گناه نشود؛عدالت؛ عمدا گناه نکند. کسی بلید باشد که نسبت به مردمدلسوز باشد کسی باید باشد که از هوای نفس خود پیروی نکند. کدام شخصیت سیاسی است در دنیا که اینها را قبول نداشته باشد.
برای معرفی بیشتر و کامل تر این کتاب و دریافت پوستر به این آدرس برید.
4- کتاب بی بدیل انسان250ساله کاری از موسسه جهادی که در376صفحه از بیانات امام خامنه ای گرداوری شده است.
عنوان کتاب عیناً برگرفته از کلام مقام معظم رهبری است و بیانگر نوع نگاه ایشان به زندگی سیاسیـ مبارزاتی ائمه علیهمالسلام است. علت این نامگذاری بر روی زندگی ائمه، در مقدمه کتاب به تفصیل از بیانات ایشان آورده شده است؛ که توصیه میشود با مطالعه این مقدمه پیش از مطالعه فصلهای اصلی کتاب، درک کاملتری نسبت به معنا و مفهوم مترقّیِ انسان 250 ساله
بهدست آورده و از محتوای کتاب بیشتر بهرهمند شوید؛ اِنشاءالله.
فصول کتاب و توضیح مختصر
این کتاب شامل هفده فصل است که نحوه چینش عناوین فصلها، بهصورت ترتیبِ تاریخی زندگی ائمه از دوران پیامبر اعظم تا دوره امام جواد، امام هادی و امام عسکری میباشد؛ که بیانات مقام معظم رهبری درباره این سه امام بزرگوار در یک فصل ارائه شده است. در اولین فصل مروری گذرا بر زندگی سیاسی پیامبر اسلام شده؛ که توجه به وقایع این دوران بهعنوانِ آینهای تمامنما از کل زندگی ائمه و میزان و ملاکی برای شناخت حرکت جریان اصیل اسلام طی 250 سال، در ابتدا ضروری مینماید. سه فصل از این کتاب، تبیینکننده شرایط اجتماعی و سیاسی جامعه اسلامی بهویژه پس از حادثه عاشورا تا دوره امامت امام صادق است. اطلاع از این شرایط، به درک بهتر حرکت انسان 250 ساله در این برهه زمانی حساس کمک فراوانی میکند.
بهطور کلی مطالب این کتاب برگرفته از سخنرانیها و متون دستنویس مقام معظم رهبری است، لذا متن کتاب در بخشهایی که بهطور مستقیم از قلم معظمله استفاده شده، نسبت به سایر بخشها که بیانات شفاهی ایشان است، مستلزم تأمل بیشتری از سوی خواننده محترم است. همچنین به دلیل آنکه مطالب دستنویس مستقیماً برآمده از قلم مبارک معظمله است، حفظ اصول نگارشی و ویرایشی آنها مورد توجه مرکز صهـبا بوده و خواننده محترم در مطالعه این بخش از مطالب کتاب، دستورِ ویرایشی متفاوتی را نسبت به سایر متون مشاهده میکند. از آن جمله میتوان به پاراگرافبندیهای متفاوت، علائم اختصاری احترام به ائمه همچون (ع)، (ص) و (س) و مطالب داخل پرانتز اشاره کرد. بهعلاوه، پاورقیهای متون دستنویس که مستقیماً به اصل سند مربوط بوده است، در انتها با ذکر عبارت (نویسنده) مشخص شدهاند. این نکته در زمینه مطالبی که از کتاب پیشوای صادق و مجله پاسدار اسلام آورده شدهاند، قابل مشاهده است.
به منظور حفظ ارتباط محتواییِ مطالب کتاب، در مواردی بسیار محدود، مطالبی که مربوط به وقایع خاصی از دوران معاصر بودند و یا ارتباط مستقیم با زمینهای که در آن آورده شدهاند نداشتند، یا حذف گردیدند و یا در صورت مرتبط بودن با بخشی دیگر، به قسمت مربوطه انتقال یافتهاند. این موارد با علامت (..) مشخص شده است.
در خلال متن، آیات و روایات متعددی مشاهده میشود که عبارات عربی آنها توسط مقام معظم رهبری آورده شده است؛ به نظر میرسد در پس تأکیدی که تعمّداً از سوی معظمله در بیان عبارات عربی ـ با توجه به زمان محدود یک جلسه سخنرانی ـ مشاهده میشود، مقصودی ارزشمند نهفته است و آن اهتمام بیشترِ مخاطبان بر اُنس با زبان فصیح و بلیغ عربی است. آشنایی هر چه بیشتر با این زبان، منجر به بهرهمندی کاملتری از هدایت قرآن کریم و روایات معصومین خواهد شد.
محتوای کتاب "انسان 250 ساله" به دنبال انتقال مفهومی متعالی از مسیر و مقصد زندگی مجاهدانه ائمه است و از این رو بیش از آنکه یک کتاب تاریخیِ صِرف باشد، یک فراتحلیلِ تاریخی است؛ که بهجای شرح و تفصیل وقایع زندگی ائمه، نگاهی کلگرا به زندگی هریک از معصومین با توجه به بستر تاریخی دوره مربوطه و در راستای مقصود واحدی که همه این بزرگواران دنبال میکردند ارائه میدهد. لذا آشنایی هرچه بیشتر خوانندگان محترم با تاریخ زندگی ائمه، تنفس در فضای انسان 250 ساله را دلنشینتر میکند.
در پایان ذکر این نکته قابل توجه است که حجم مطالب بیان شده توسط مقام معظم رهبری درباره ابعاد مختلف زندگی ائمه، بهویژه درباره زندگی پیامبر اکرم، امیرالمؤمنین و امام حسین، همچنین در زمینه سیره فردیِ هر یک از معصومین، بسیار بیش از این مقداری است که در قالب کتاب "انسان 250 ساله" به چاپ رسیده است. از این رو، این کتاب میتواند دیباچهای مفید برای ورود به معارف ناب زندگی ائمه معصومین در بیانات مقام معظم رهبری باشد.
پس از مطالعه کتاب "انسان 250 ساله" شاید از خود بپرسید: آخر چگونه ممکن است کسی که تا این حد در زندگیاش مشغول فعالیتهای سیاسی بوده ـ از جمله مبارزات گسترده پیش از انقلاب و عهدهداری مهمترین مسؤولیتهای عهده داری مهمترین مسئولیت های کشور، پس از انقلاب ـ بتواند با این ظرافت و دقت، در تاریخ زندگی ائمه تحقیق و تفحص کرده باشد؟ شاید تحقق نسبی این امر برای یک انسان معمولی طی سالیان طولانی مطالعه و تحقیق در منابع گوناگون و فراغت از بسیاری فعالیتهای بزرگ و کوچک ممکن باشد. اما پاسخ به این سؤال بدون در نظر گرفتن ظرایف امر پروردگار در استمرار ولایت خود، ممکن نیست.
آنچه در سایه انتصاب الهی، نصیب نایب امام عصرعجّل الله فرجه شده و ایشان را میراثبر انبیاء و اولیاء در عصر غیبت کرده است، نه صرفاً کوششی علمی بر منابع کثیر و متعدد بوده، بلکه مجاهدت خستگیناپذیر در پیرویِ عملی از سیره نیاکان خود در همه شئون زندگی بوده است. و ثمره تداوم این شجره طیّبه ـ ولایت الهی ـ نه استادی توانا و دانشمند در رشته تاریخ، بلکه ایشان را چشمه جوشان حکمتی قرار داده، که یک تراوش آن، "انسان 250 ساله" است.
برای معرفی بیشتر این کتاب و استفاده از پوسترهای معرفی این کتاب به این آدرس برید.
5- نهج البلاغه گردآوری سیدرضی از سخنان امام علی بت ابیطالب(ع)
حیفم اومد توی این کتابا اسمی از نهج البلاغه نیارم دعوتتون می کنم به چند جمله ای از آیت الله خامنه ای پیرامون نهج البلاغه:
نهج البلاغه
نام کتابی که سیدرضی از خطبه ها، نامه ها و کلمات کوتاه و نغز امیرالمومنین (ع) گردآوری کرده است. دیگران پیش از سیدرضی مجموعه هایی از سخنان آن حضرت جمع کرده بودند اما کار سیدرضی جامع تر و منظم تر بود. امام علی(ع) در دانش و فصاحت و زیبایی گفتار سرآمد همگان بود و سخن او را بالاتر از کلام بشر و پایین تر از کلام خدا دانسته اند.
نهج البلاغه به معنای روش بلاغت است. این کتاب239خطبه، 79نامه و472سخن کوتاه دارد و محتوای آن مسائل مختلف اعتقادی، اخلاقی، سیاسی و اجتماعی است. بیشتر خطبه ها و نامه ها مربوط به دوران زمامداری و خلافت آن حضرت است . این کتاب از اعتبار و موقعیت خاصی برخوردار است و در طول قرن ها صدها شرح و ترجمه به زبان های مختلف بر آن نوشته شده است. مشهورترین ترجمه و شرح آن از مرحوم فیض الاسلام است. هزاران نفر با حفظ خطبه ها، نامه ها و فرازهای درخشان این کتاب هم بهره های معنوی از آن برده اند و هم بر قدرت کلام و فصاحت گفتار خویش افزوده اند و نویسندگان هزاران مقاله با الهام از محتوای غنی آن هزاران مقاله نگاشته اند.
نهج البلاغه کتاب حکمت و حکومت، عقاید و عرفان، اخلاق و تربیتف ادب و بلاغت، سیاست و جهانداری، تقوا و خودسازی، حکایت گذشتگان و عبرت از تاریخ، حالات قبر و برزخ و قیامت، معرفی اسوه های نیک و سرانجام خوبان و بدان و در یک کلمه کتاب زندگی و برادر قرآن است.
نهج البلاغه سوگنامه ی فراق یاران و غربت دین باوران است؛ شقشقه ی رها شده از فرط اندوه است؛ بغض شکسته در گلو و آه افسرده در سینه است؛ بازتاب عهد شکنی های دوستان ناآگاه و هم پیمانان سست اراده است؛ غمنامه ی «مظلومیت عدل» و «محرومیت حق است». کلمات نهج البلاغه قطرات شمع سوزان علی(ع) است که در شب های تار کوفه سوخته و بر صفحات تاریخ چکیده است. جملات نهج البلاغه لخته های خون دل مولاست. صفحات نهج البلاغه لوح غم آگین و دردآجین صبر جمیل یعقوب یوسف از دست داده است. نهج البلاغه منشوری چند بعدی است که هر زمان یک چهره اش می درخشد و برای هرکس یک بعد و برش آن متجلی است. از هر مقوله ای مقاله ای دارد و برای هر دردی درمانی و برای هر نیازی پاسخی.(برگرفته از کتاب ارزشمند فرهنگ نهج البلاغه نوشته حجت الاسلام جواد محدثی صص584و585)
هر کسى نهجالبلاغه را نمىخواند از قرآن خبرى ندارد!
اهمیت نهج البلاغه
اهمیت نهجالبلاغه ترسیم شخصیت امیرالمؤمنین علیهالصلاةوالسلام است، چیزى که ما امروز به آن کمال احتیاج را داریم. امیرالمؤمنین على علیهالسلام این چهرهى ناشناخته، این انسان والا، این نمونهى کامل مسلمانى که اسلام مىخواهد انسانها همه آنچنان ساخته بشوند در لابلاى اوراق و سطور نهجالبلاغه کاملا شناسایى مىشود و تعریف مىشود. نهجالبلاغه در حقیقت کتاب معرفى علىبنابیطالب است؛ چگونه ممکن است به دنیاهاى اسرارآمیز و شگفتآور و وادیهاى گوناگون معرفتى که در نهجالبلاغه هست کسى سر نزده باشد و بتواند آنها را اینجور زیبا و جالب ترسیم و توصیف کند؟ و در نهجالبلاغه همهى ابعاد یک شخصیت والاى انسانى وجود دارد. چهرهى علىبنابیطالب در هیچ جا مانند نهجالبلاغه آشکار نمىشود. (سخنرانى در کنگره بینالمللى نهجالبلاغه 26/1/63)
روزگار نهج البلاغه
...امروز روز استفادهى هر چه بیشتر از نهجالبلاغه است.
امروز شرائطى مشابه شرائط دوران حکومت
امیرالمؤمنین است، پس روزگار نهجالبلاغه است. امروز مىشود {با} از دیدگاه دقیق و نافذ
امیرالمؤمنین على علیهالسلام به واقعیتهاى جامعه و واقعیتهاى جهان نگاه کرد و
بسیارى از حقایق را دید و شناخت و علاج آنها را پیدا کرد. لذاست که به نظر ما
امروز از همیشه به نهجالبلاغه ما محتاجتریم. (سخنرانى در کنگره بینالمللى نهجالبلاغه
26/1/63)
با نهج البلاغه انس پیدا کنید
...عزیزان با نهجالبلاغه انس پیدا کنید. نهجالبلاغه، خیلى بیدار کننده و هوشیار کننده و خیلى قابل تدبر است. در جلساتتان، با نهج البلاغه و کلمات امیرالمؤمنین صلواتاللهوسلامهعلیه انس پیدا کنید.(1/9/78 بیانات در دیدار از دانشگاه صنعتى شریف)
این سخنرانیو اگه فرصت کردین حتما حتما حتما بخونید ابعاد نهج البلاغه رو قدری واستون باز می کنه...
*پیشنهاد ما نهج البلاغه نفیس چاپ دفتر نشر معارفه که عکسشو می بینید در زیر.
این کتبو می تونید از این آدرس تهیه کنید.
دزفول- خیابان امام خمینی شمالی- بالاتر از حرم حضرت سبزقبا علیه السلام کوچه شهدا- روبروی مسجد لب خندق
مرکز فرهنگی وارثین تهیه نمایید.
تلفن:0641-2254556و09168230974
امام؛ پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی؟
اشتراک
چهارشنبه, ۱ آبان, ۱۳۹۲
چکیده : پیام غدیر از سوی رسول آزادی و رهایی و عدل، معرفی ولی و امام مردم است تا قیام قیامت، نه تعیین و نصب حاکم سیاسی برای مدتی کوتاه. بارخدایا! در پرتو تعالیم کتابت از ظلمات، کژیها و تباهیها رهایمان ساز و به نور ایمان و آگاهی داخلمان گردان، تا وعده تو را محقق ساخته باشیم و بسان پیشوایمان علی، الگو برای همه مردم باشیم. خداوندا! درود...
علیاصغر غروی:
برای ما که باور داریم پیامبر اسلام خاتم انبیاء الهی است، رحلت او معنایی مییابد، ورای رنجها و تاثرهای عاطفی فقدانش. زیرا بسته شدن لبهای او یعنی خاموش شدن آخرین نداهای آسمان در هدایت بشر. گرچه خداوند پیوسته بندگانش را به صراط مستقیم رهنمون است اما نزول اینچنین حقایق هستی و تبیین رموز سعادت انسانی پایان یافته است. با این وصف روشن است که آخرین کلمات چنین پیامبری، اهمیتی صد چندان مییابند. پس باید آخرین وصایای او در ماجرای غدیر، به عنوان بخشی از آخرین سخنانش، کاوشی جدی و عمیق را در پیداشته باشد. و بیخود نیست که اینها همه بحث و نظر را بهدنبال کشانده است. این هم نظری است در میان نظرها.
یکی از مهمترین مسائلی که قرآن بر آن تاکید داشته و اقدام برای به انجام رساندنش را از همه انبیاء و پیروانشان طلب کرده، امامت و پیشوایی از یکسو و تشکیل امت است از دیگر سو، به منزله گروهی که از نظر تفکر در زندگی متحدند، و از یک امام و پیشوا تبعیت میکنند. در فرهنگ قرآنی ما ابراهیم اولین پیامبری است که به توحید فراخوانده و سپس تشکیل امت داده، یعنی توانسته است گروهی از انسانها را که دارای یک ملت (اندیشه) هستند گرد هم آورد و صاحبان آن اندیشه، به جهت طرز فکر و ملتِ واحدی که دارند، در اخلاق، منش وکنش، متمایل، منسجم، متماسک، متحد، متعاون، همراه، هممقصد، هماهنگ و همپیمان هستند.
«وَإِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَاما» (بقره ۱۲۴)
ای پیامبر بهخاطر داشته باش که خداوند ابراهیم را برگزید و برای او کلمات خودش را به اتمامرسانید وگفت ای ابراهیم (اکنون که کلمات بر تو تمام شده است) من تو را پیشوای مردم قرار میدهم» از مضون آیه چنین بر میآید که با اتمام کلمات بر ابراهیم، هرآنچه را که او در راستای هدایت جامعه به سوی دعوت الهی نیازمندش بوده است، خداوند در اختیارش قرار داده و اکنون میتواند نقش امام و پیشوا را ایفا کند. آیا مراد از این امامت، پیشوایی سیاسی جامعه است؟ برای پاسخ به این سوال، آیه فوق را در کنار آیه سوم از سوره مائده مینشانیم که از آن موضوع معرفی علی(ع) برای جانشینی سیاسی پیامبر(ص) استخراج شده است:
«الْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دِینَکمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکمُ الْإِسْلَامَ دِینا» (مائده ۳)
آیا برداشت مذکور از آیه فوق پذیرفتنی است؟ از چشماندازهای گوناگونی میتوان پاسخ این پرسش را جستوجو کرد:
۱- آیات قبل و بعد از آیه فوق موید این معنی است که خداوند پیامبر را موظف میکند هر آنچه بر او نازل میشود، بیکموکاست، ابلاغ کند و در این میان هیچ پیشامد و گزندی وی را از انجام رسالت باز ندارد و بر طغیان و مخالفت و سرکشی کافران اندوهگین نباشد. پس، از سیاق آیات چنین بهنظر میرسد نعمتی که تمام شده است، همان وحی خداوندی (قرآن) و تحقق عینی آن (اسلام) باشد. یعنی اکنون که وحی بدون هیچ نقص و گزندی به مردم ابلاغ شده است، نعمت بر ایشان تمام است.
۲- اگر موضوع«بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیک» معرفی علی(ع) به خلافت میبود، باید بلافاصله در همین جا آن را ذکر میفرمود، زیرا خداوند حکیم است و تاخیر بیان از وقت حاجت از حکیم، قبیح.
۳- تخصیص آیات کتاب به یک موضوع، باید همراه با دلائل بسیار روشن صورت پذیرد، در غیر این صورت موجب بروز ناهماهنگی در آیات، میشود. در اینجا نیز اگر مضمون آیه فوق را همان «نصب سیاسی» بپنداریم، با آیاتی ناسازگار میشود که به پیامبر دستور میدهد در اداره دنیای مردم (یعنی همان «امر») با آنان مشورت کند: «وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْر» و «وَأَمْرُهُمْ شُورَی بَینَهُمْ»
۴- علی (ع) خود در جایجای نهجالبلاغه بر این نکته تاکید مینهد که حکومت سیاسی از طریق بیعت و رای در اختیار قرار میگیرد. به عنوان نمونه امیرالمومنین در نامه ششم نهج البلاغه خطاب به معاویه مینویسد:
«مردمی که با ابوبکر و عمر و عثمان بیعت کردند، هم بدانسان بیعت با مرا پذیرفتند. پس کسی که حاضر است نتواند دیگری را خلیفه گیرد و آنکه غایب است نتواند کرده حاضران را نپذیرد. شورا از آن مهاجرین و انصار است. پس اگر اینان بر امامت کسی گرد آمدند و او را امام خود نامیدند، خشنودی خدا هم در آن است… .»
کلمات مولی آشکارا بیانگر این حقیقت است که خلافت، امری انتصابی از جانب خداوند نیست و جانشین سیاسی رسول خدا باید توسط مردم انتخاب شود.
۵- علی(ع) هرگز از حقی در امر خلافت و حکومت که از جانب خدا برای او در نظر گرفته شده و توسط پیامبر ابلاغ شده باشد، حرفی به میان نمیآورد. حتی آنجا که میخواهد از حق خود برای خلافت دفاع کند، بر ارزشها و شایستگیهای خودش تاکید میکند و مردم را بر این نکته «آگاه» میسازد که مبادا در «انتخابِ» خود دچار اشتباه شوند. در تمام خطبههای نهجالبلاغه، نسبت بین «آگاهی و انتخاب» چنان آشکار است که جای هیچ تردیدی باقی نمیگذارد که نگرش علی(ع) به مقوله حکومت چگونه و چیست! علاوه براین، نگاهی به گفتار،منش و کنش وی در طول ۲۵ سال کنارهگیری و ۵سال حکومت، موید این مطلب است.
۶- رفتار علی (ع) با هر سه خلیفه پیش از خود و بهویژه ابوبکر و عمر، که در بسیاری از کتب تاریخی مکتوب شده، به روشنی نشان میدهد که وی آنها را کسانی نمیپندارد که سخن پیامبر را بر زمین زده و حکومت را غصب کرده باشند! همکاریهای شگفتانگیز علی (ع) با خلفا، که بارها از جانب خودشان مورد تاکید قرار گرفته، آن چنان مشفقانه است که جای هیچ شائبهای باقی نمیگذارد. به عنوان نمونه، در کتاب الغارات ثقفی شیعی از قول امیرالمومنین علی(ع) آورده است که: «چون رسول خدا (ص) فرائضی را که بر عهده اوست به انجام رسانید، خداوند عزوجل او را از این جهان فانی به دیار باقی برد، صلوات خدا و رحمت و برکاتش بر او باد، سپس مسلمین دو نفر امیر شایسته را جانشین او کردند و آن دو امیر به کتاب و سنت عمل کرده و سیره خود را نیکو کرده و از سنت و روش رسول خدا(ص) تجاوز نکردند آنگاه خدای عزوجل ایشان را قبض روح کرد. خداوند ایشان را مورد مرحمت قرار دهد.»
۷- اگر امیرالمومنین فرمان خدا را برخلافت خود بعد از رسول اکرم(ص) مییافت، آیا شجاعت و شهامت و عدالت او اقتضا نمیکرد که یک تنه شمشیر برکشد و فرمان و عدل خدا را جاری سازد؟! و آیا از دروازه حکمت و شهر علم نبوی بعید نبود که بیان این حق را از وقت حاجت به تاخیر اندازد؟!
۸- مروری بر مجموعه دغدغههای علی(ع) در باب «حکومت» در آن دوران، که در کتب تاریخی و نیز نهجالبلاغه مندرج است، نشان میدهد که تمام اعتراض وی معطوف به نگرش حذفی بوده است. یعنی اینکه خلیفه یا هرکس دیگری دامنه اختیار مردم را تنگ کند. مثلا اینکه خلیفه، خلیفه بعد از خود را نصب کند، یا بهگونهای عمل کند که نتیجه برآیند آرا، انتخاب فرد خاصی باشد. اعتراض علی معطوف به چنین فرآیندی است. همان چیزی که ما امروز انتخاب مدیریت شده یا هدایت یافته مینامیم. او به عدم انتخاب خود در شورای سقیفه هیچ اعتراضی ندارد، بلکه واکنش وی به محدود شدن عرصه انتخاب بود و نیز اینکه نتوانست خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهد. نگرانی علی(ع) تنها محدود شدن وسعت گزینش مردم بود و از کلماتش این امر به آسانی قابل استنباط است. بندهای هشتگانه فوق، هرچند بسیار مجمل و مختصر طرح شد، اما آشکار میسازد که مراد از «اتمام نعمت» در آیه مذکور، نه حکومت و پیشوایی دنیوی، بلکه اتمام بعثت نبی، نزول، دریافت و ابلاغ بدون کاستی و نقصان قرآن است. همین قرآن کامل و تمام است که قادر است امام و پیشوای امت واقع شود. این دُرُست همان چیزی است که درباره ابراهیم واقع شد. ابراهیم به مقام امامت نائل شده و اسوه ملت شد، چون نعمت بر او تمام شد. برای مسلمانان نیز به همین سان، از طریق بعثت رسول و با ابلاغ وحی و شکلگیری کامل قرآن، نعمت تمام شده است و اکنون باید مسلمانان به کتاب خدا و عمل رسولشان اقتدا کنند تا در اندیشه و عمل، شاهد و الگوی سایر امم باشند.
پس در راستای عمل به همین آیه است که علی(ع) تمام همت خود را مصروف تامل و تدقیق در قرآن و اجرایی کردن آن میسازد، تا آنجا که شیخ محمد عبده در بیان اندیشه و رفتار علی، وی را قرآن مجسم مینامد. ولی متاسفانه، بنا به فرموده مولی(ع)، شیعیان «به جای آنکه کتاب را امام خود بدانند خود را امام کتاب میدانند» و برخلاف خواست او، بنده جهالت خود شدهاند و مدام بر حق ضایع شده علی در حکومت چند روزه دنیوی میگریند! حکومتی که طبق فرموده مولی، ارزش آن از عطسه بز نزد وی کمتر بود. آیا میشود چیزی که از منظر امیر مومنان (ع) قدر و منزلتش از عطسه بز کمتر است، از طرف خدا باشد و تازه از این فراتر، اتمام نعمت و اکمال دین نیز باشد؟! مولی علیهالسلام چه عالمانه از چنین روزهایی خبر داده میفرماید:
«و بعد از من بر شما زمانی خواهد آمد که هیچ چیز در آن زمان پوشیدهتر از حق و هیچ چیز هم پیداتر از باطل و هیچ چیز هم شایعتر از دروغ بر خدا و رسول نیست! در نزد اهل آن زمان هیچ کالایی کسادتر و بیمشتریتر از کتاب خدا نیست، البته اگر در جایگاه خود باشد! اما بسیار پرمشتری میشود، اگر از جایگاه خود تحریف گردد… کتاب و اهل کتاب دو نفر تبعیدی مطرود هستند که در راه حرکت میکنند و هیچ صاحب پناهی آنها را پناه نمیدهد… مردم درآن زمان اجتماعشان بر تفرقه است، از جماعت گریزانند، گویا که این مردم پیشوایان کتابند و گویا که پیشوای آنان قرآن نیست. آنگاه از قرآن جز نامی نزد آنان باقی نماند و آنان جز خطی از قرآن نشناسند… .»
… در باور چه کسی میگنجد که شیعیان این علی، رسم وی و موعظه او را، که چنگ یازیدن به حبل متین الهی (قرآن) و اتحاد مسلمانان است، کنار نهادهاند و به جای تدقیق و تفقُّه در آیات قرآن و عمل به آنچه خداوند در کتاب از آنان خواسته، اسم علی را با فهم ناقص و ناصحیح خود از آیات کتاب و روایات مجعوله در هم میآمیزند و بر آتش تفرقه و اختلاف مسلمین هیزم میریزند و آتشبیار معرکه میشوند و در قالب حُبّ و وَلایت امیرالمومنین، بزرگترین مظالم را در حق اهداف عالیه، الهی و انسانی شریفترین و زبدهترین گوهر جهان بشریت مرتکب میشوند و بیآن که کوچکترین سنخیتی در بینش،منش و کنش ایشان با علی (ع) وجود داشته باشد، مفتخرند که شیعه او هستند و منتظر شفاعت و دستگیری وی در آخرت!
البته این امر جدیدی نیست. از همان زمان نیز رسم و سنت علوی را کسی نمیپسندید. خطبهها و نامههای آن حضرت در روزگار خلافتش، مبین این است که وقتی او، به انتخاب و بیعت مردم، بر مسند حکومت نشست، بهخوبی میدانست که مردم تاب تحمل عدالت او را ندارند. از این رو پیوسته از پیروان و شیعیان خود گلهمند و آزرده خاطر بود، که اسم علی را میخواهند اما رسمش را برنمیتابند.
چگونه میتوان تصور کرد که اندیشه علی (ع) معطوف به کسب و حفظ قدرت بوده است؟! و چگونه میشود گزاره معطوف به کسب و حفظ قدرت را با این حقیقت تاریخی وفق داد که او میدانست ابنملجم مرادی، به دستور خوارج، که اتفاقا همه خود را شیعه و پیرو علی مینامیدند، قصد کشتنش را کرده، ولی محافظی بر خود اختیار نکرد و مجرم را قبل از ارتکاب جرم مجازات نکرد؟! علی امام است و مهمترین نقش او، همین امامت و پیشوایی امت است تا قیام قیامت. او حاکم سیاسی مردم برای چند روز گذرا و ناپایدار دنیا نیست. یعنی علی بیش از آنکه حاکم مسلمین باشد، امام و الگوی بشریت است. او زعامت کبری دارد. امر خلافت در برابر این نقش یگانه امامت تا قیامت، آنقدر ناچیز است که علی آن را به سادگی فرو مینهد، تا با ریخته شدن خونش، الگویی بسازد برای رهبران و حاکمان در طول تاریخ. او بیش و پیش از هرکس و هرچیز یک امام است. امام اخلاق و شرف و کرامت و آزادی و آزادگی و عدالت و انسانیت. امامی که یگانه دغدغهاش تبیین راهی است که خداوند در کتابش، به وسیله کلام رسولش به او آموخته است، اما ذهنش هرگز مشغول خلافت و حکومت دنیایی نیست. حکومتی که تاکید فرموده است «زمام شترش را بر گردنش میافکند و رهایش میسازد». او که خود را تجسم کامل پیام وحی میدانست، آرزو داشت امام امتی باشد که نعمت هدایت از طریق همین کلام بر آنها تمام شده است.
چنین عملکردی است که علی (ع) را به شخصیتی مبدل ساخته که مسلمان و غیرمسلمان و شیعه و سنی در وصفش قلمها رانده و سخنها گفتهاند. پس علی نقش امامتش را به تمامی ایفا کرده و بهراستی امام و الگوی امتها شده است. مرحوم حکیم علامه غروی، در خطبه نماز جمعه ۱۸ آبان ۱۳۵۸، با توجه به عرصههای گوناگون حیات امام علی (ع) و نقش انکارناپذیر و بیمثال او در تبیین و ابقاء مفاهیم بنیادین اسلام، امیرالمومنین را «جزء اخیر علت تامه دین اسلام» مینامد و میگوید: «چنان مساوات و برابری را به معنای واقعی و صحیح کلمه میان امت جاری کرد، چنان آزادی افکار و اندیشه را به مردم شناساند و به اینها عمل کرد بهطوریکه حتی از حق خودش هم صرفنظر کرد تا آراء مردم محترم باشد و این قانون اسلام باقی بماند و حکومت مردم بر مردم و سرنوشت مردم به دست مردم بودن، برای همیشه الگو باشد و این از مختصات و امتیازات دین اسلام است. پس همه مطالب و همه احکام را امیرالمومنین اجرا کرد، برنامهها و کارهای امیرالمومنین هم همه نوشته شده است، بیاناتش همه نوشته شده است… این است که مطلب تمام است و امیرالمومنین جزء اخیر علت تامه دین اسلام است.» این انسان کامل، طبیعتا شایسته این وصف نبی میشود که:
«مَنْ کنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِی مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَا» (کافی، ج۱، ص۲۹۳، باب الإشاره و النص
علی امیر المومنین) «هر که من دوست اویم علی هم دوست اوست. خداوندا هرکه او را دوست دارد دوستش بدار و با هر که وی را دشمن میدارد دشمن باش.»
اکنون اگر به آیه ابتدای بحث درباره امامت ابراهیم بازگردیم، خواهیم دید که ابراهیم(ع) نیز با اتمام کلمات الهی، امام میشود. یعنی امامت امت آنگاه میسر است که انسان پیام هدایت الهی را در خود مجسم و تمام سازد و به مقام خلیفه اللهی نائل شود. علی(ع) نیز چون تمامی کلمات خالق را در خود محقق و صفات جمال او را در خود متجلّی ساخته، به امامت امت، نائل شده است، نه فقط در حیاتش و نه تنها برای پنج سال، که تا قیام قیامت و برای همه دورانها و برای همه انسانها؛ و این همان زعامت کبراست. البته هر آن کس که امامش قرآن باشد و به کتاب و کلام الهی دل بسپارد، بهمثابه الگو و امام برای تمام جهانیان است.
«هُوَ سَمَّاکمُ الْمُسْلِمِینَ مِنْ قَبْلُ وَفِی هَذَا لِیکونَ الرَّسُولُ شَهِیدا عَلَیکمْ وَتَکونُوا شُهَدَاءَ عَلَی النَّاسِ» (حج ۷۸)
آیا معنای «زعامت کبری» که تا قیام قیامت ادامه خواهد داشت، جز این است؟ آیا میان این زعامت و امامت، که علی(ع) مصداق اَتَمّ آن است، با خلافت و زعامت سیاسی، هیچ سنخیت و شباهتی وجود دارد؟ یا تنها اشتراک لفظی سادهای است که انحرافهای شگفت بهبار آورده؟! (ر. ک. کتاب چند گفتار/ اثر آیتالله سیدمحمدجواد موسوی غروی)
نتیجه آنکه جزو وظایف رسولان الهی، از جمله پیامبر اسلام، تعیین جانشین یا خلیفه، که اصطلاحا نصب میگویند، برای تشکیل حکومت و اداره امور دنیای مردم نبوده است. پیامبران و بهویژه پیامبر اعظم برای رهایی بشر از همه قیود و بندهای جهل و بردگی و اسارت مبعوث شدهاند (اعراف ۱۵۷). نصب یا تعیین، در خود، مفهوم سلب آزادی و نوعی از بندگی و بردگی را دارد. از اینرو ناقض هدف بعثت رسول اسلام، مذکور در آیه ۱۵۷ اعراف است. بر این پایه حتما رسول اسلام خود ناقض پیامی که آورده است نمیشود. بر همین اساس است که شیعه با نصب عمر توسط ابیبکر و نصب عثمان توسط عمر شدیدا مخالف است و آن را مغایر با کتاب و سنت و متضاد با اصل آزادی انسان قلمداد کرده است. وقتی خدای تعالی در کتاب مجیدش انسان را در قبول دین، ماندن در آن یا خروج از آن آزاد و مخیر گذاشته است، چگونه اذن داده است حاکمان بر این مردم، منتخب و برگزیده آنها نباشند و در این امر با این اهمیت مسلوبالاختیار باشند؟! پس پیام غدیر از سوی رسول آزادی و رهایی و عدل، معرفی ولی و امام مردم است تا قیام قیامت، نه تعیین و نصب حاکم سیاسی برای مدتی کوتاه. بارخدایا! در پرتو تعالیم کتابت از ظلمات، کژیها و تباهیها رهایمان ساز و به نور ایمان و آگاهی داخلمان گردان، تا وعده تو را محقق ساخته باشیم و بسان پیشوایمان علی، الگو برای همه مردم باشیم. خداوندا! درود
همیشگی ات را بر او فرست که چه نیکو امامی است برای ما و چه صالح بندهای است برای تو.
منبع: روزنامه بهار